Crkva koja ruši granice između arhitekture i skulpture

Smještena na brdu u Maueru, na periferiji Beča, crkva Votruba predstavlja kulminaciju života vajara Frica Votrube (arhitekta projekta Fric G. Majr je često zaboravljen). Izgrađena sredinom 1970-ih, Mair je završio projekat godinu dana nakon Votrubine smrti, uvećavajući umjetnikov glineni model kako bi stvorio funkcionalnu prohodnu betonsku skulpturu.

Kao jednog od najpoznatijih austrijskih vajara 20. vijeka, Votruba je zamoljen od strane dr Margaret Otilingera da dizajnira crkvu na mjestu nekadašnje nacističke kasarne. Otilinger je želio da ostvari kontrapunkt vremenu u kojem je Bog proglašen mrtvim, kroz sjedinjavanje religije i umjetnosti u, do tada neviđenoj, arhitektonskoj formi koja odiše nadrealnom hrabrošću.

Crkva Votruba je odličan primjer umjetničkog pristupa koji mijenja arhitektonsku praksu i proizvod. Crkva je projektovana prije izbora mjesta. Ipak, crkva ima zadivljujući pogled na Beč i nalazi se u snažnom kontrastu sa svojim spokojnim okruženjem. Pored toga, Votruba tvrdi da je bio inspirisan francuskom gotičkom katedralom u Šartru.

Forma nema očiglednu simetriju ili jasnu organizaciju i pri prvom pogledu asocira na nagomilano kamenje. 152 betonska bloka, dimenzija u rasponu od 0,84 do 64 kubna metra i od 1,8 do 141 tone, drže jedan drugog na nasumičan, haotičan, apstraktan način - dajući nekoliko naznaka o tome gdje leži prava prednja fasada crkve.

Jednostavni prozori su primarni pokazatelj šta gdje ide; omogućavajući prirodnom svjetlu da stvori promjenljive šablone sjenki i svjetlosti unutar zidova od betonskih blokova. Jednostavno i neukrašeno staklo, unutrašnji prostor crkve, u određenoj mjeri, oslobađaju sirove težine njenog eksterijera.