Brutalistički dom u Japanu

Kuća u Nishizakiju, nalazi se na ostrvu Okinava u Japanu, a projektovana je od strane arhitektonskog studija COCHI ARCHITECTS. Projektovana kao utočište tročlane porodice, kuća ovladava kompleksnošću svog okruženja - tiha sjeverna stambena četvrt koja oštro kontrastira užurbanom komercijalnom okrugu na jugu, obilježenim gustim saobraćajem. 

Sa susjednim kućama, koje blisko ograničavaju istočnu i zapadnu stranu, izazov je bio da se stvori prostor koji nudi privatnost i spokoj, dok istovremeno obuhvata prirodne elemente svjetlosti i vazduha, od vitalne važnosti u klimi Okinave, sklone tajfunima. Rješenje arhitekata bila je rezidencija u kojoj se prepliću funkcionalnost i komfor, pri tome ne prekidajući vezu kuće sa okolinom.

Funkcionalna organizacija kuće direktan je odgovor na oblik lokacije. Zone namijenjene socijalizaciji, kao što je dnevna soba, smještene su u prizemlju, dok je privatna zona pozicionirana na spratu, radi mira i privatnosti. Značajan dio kuće predstavljaju dva dvorišta, orijentisana sjever-jug, optimizovana da hvataju svjetlost i olakšavaju prirodnu ventilaciju.

Sjeverno dvorište, pozicionirano uz mirnije stambeno područje, služi kao poluotvoreni tampon, neprimjetno se protežući od ulaza do tatami sobe koja služi i kao salon, pažljivo uzimajući u obzir privatnost od vanjskih pogleda. Nasuprot tome, južno dvorište djeluje kao čvrsta barijera između kuće i komercijalne gužve, obogaćujući ambijent i funkcionalnost životnog prostora.

U daljem poboljšavanju prostornog kvaliteta kuće uveliko doprinosi i stepenište izdašnih proporcija, zamišljeno ne samo kao sredstvo za cirkulaciju, već i kao slabo osvjetljen, neformalni prostor u kojem se mogu nalaziti sjedišta i dekor, utjelovljujući viziju arhitekata kuće koja je u dinamičnoj interakciji sa svojim urbanim okruženjem kroz strateško zoniranje. 

Dopunjujući arhitektonsku promišljenost, većina namještaja i opreme u kući napravljena je u arhitektonskoj radionici, odražavajući posvećenost lokalnom zanatstvu i samodovoljnosti, distancirajući se od oslanjanja na kopno. Ovaj pristup ne samo da naglašava jedinstvenost okinavske kulture, već i pokazuje potencijal za regionalno zanatsko umijeće da poboljša unutrašnje okruženje modernih domova.