Drvena zgrada utkana u istorijski niz

U srcu Sen Denisa, rezidencijalnog dijela sjevernog Pariza, arhitekte studija JTB Arhitecture projektovale su zgradu namijenjenu za smještaj socijalno ugroženih lica. Zgrada je pozicionirana između dva objekta koji čine niz istorijskog podneblja. Lokacija sa vrlo bogatim istorijskim kontekstom, postavila je arhitektama izazov da modernost integrišu i pomire sa prošlošću postojećih zgrada u nizu.

Konstrukcija zgrade je izrađena od drveta a arhitekte ovakav poduhvat, u izboru materijala, objašnjavaju prvenstveno zahtjevima klijenata koji su tražili da proces izgradnje bude ekološi i brz a da pri tome ne prouzrokuje veliku buku, kako bi se ukazalo poštovanje prema komšiluku. Iz tih razloga, na samom početku, arhitekte su odbacile svaku ideju o korišćenju čelične konstrukcije koja bi tražila mnogo više vremena i proizvodila veće emisije ugljenika kao i glasniju buku.

Umjesto toga, koristili su unakrsno lamelirano drvo. CLT (cross laminated wood) jedinice su napravljene od smrče i sastoje se od tri do pet unakrsnih lameliranih drvenih panela, u zavisnosti od toga da li se koriste za pod, spoljne zidove ili unutrašnje zidove. Konstrukcija od pet spratova podignuta je za rekordnih devet dana, proces za koji se procenjuje da bi trajao 3-4 puta duže korišćenjem čelika i betona.

Osim prizemlja koje je urađeno od armiranog betona, praktično konstrukcija cijelog objekata je izrađena od drveta. Iako je zgrada oslonjena na betonski postament, stepenice i šaht lifta su od drveta. Međutim, pri prvom pogledu, nije vidljivo kolika je zapravo količina drveta upotrijebljena, zbog fasade zgrade koja je u potpunosti obložena metalom. Arhitekte objašnjavaju da je ovakvo rješenje bilo neophodno kako bi se ispunili bezbjednosni propisi za ovaj tip objekta.

Šetajući ulicama Sen Denisa, vidljiva je razlika u dimenzijama objekata, koja je posebno istaknuta kod njihovih visina, naglašavaju arhitekte. U cilju povezivanja i integrisananja zgrade u postojeće okruženje, arhitekte su se odlučile za talasastu formu koja je oblikovana tako da poravna odvodne cijevi zgrade sa susjednim zgrada. Dimenzije i pozicioniranje otvora je urađeno strategijski kako bi se forma dodatno nadovezala na postojeći niz.

Kako arhitekte ističu, nemoguće je zamisliti zgradu u Francuskoj bez roletni. To je nešto što je duboko ukorijenjeno u njihovoj kulturi; čak i u savremenoj arhitekturi. Roletne omogućavaju stanarima da zamrače stanove u potpunosti, ali njihova glavna funkcija jeste da spriječe prodiranje ekstremno visokih temperatura u prostoriju tokom ljetnjih mjeseci.

Zgrada se sastoji od deset stanova. Kupatila i kuhinje su pozicionirane u središtu zgrade kako bi se obezbijedio efikasan kanalizacioni sistem. Za razliku od ulične fasade koja je relativno zatvorena, strana fasade orijentisana ka dvorištu obezbijedila je stanarima izlaz na balkon sa pogledom na ovu utišanu, prirodnu zonu.