Stan kao simbolično mjesto

Prostor je definisan elementima koji ga okružuju i atributima koji ga određuju. Međutim, unutar ove definicije nalazi se mnoštvo suptilnih detalja i aspekata koji oblikuju sveukupnu raznolikost projekta i na kraju određuju jedinstven karakter enterijera. U radu Andree Markantea i Adelaide Testa, tandema koji stoji iza studija Marcante-Testa, prepoznatljiv je ekspresivni jezik materijala, boja i ornamenata koji se udruženo koriste kako bi se stvorila vizuelna polifonija koja naizmjenično uključuje i isključuje kontrastne note.

Oni to rade prije svega sa namjerom da se ne sklapa kratkotrajan niz dekorativnih intervencija u prostoru. Njihove projekte karakteriše težnja za stvaranjem prostora koji uvažava njegov kulturni i istorijski kontekst.

To je posebno vidljivo u njihovom tumačenju perceptivne vrijednosti boje, materijala ili ukrasa koje obrađuju kroz istorijat objekta. Otuda fokus na prolaznost vremena u radu studija Marcante-Testa, koji ima sposobnost da osluškuje istorijske slojeve zgrade, prepozna i da obnovi emocionalnu memoriju prostora u okviru unutrašnjeg uređenja. Jedan takav slučaj je i projekat enterijera stana jednog mladog tridesetogodišnjaka koji se uselio u kuću svoje bake. Preklapanje temporalnosti koju su projektanti željeli da obnove i učine ga vidljivim kroz određene intervencije.

Projektanti žele da istaknu da upotreba određenih materijala može imati jedno značenje i smisao u jednom, a sasvim drugačije u nekom drugom periodu. Upotreba laminata ima jedno značenje, dok upotreba šperploče može imati drugo. U jednom trenutku ima datu vrijednost, a u drugom trenutku dobija drugu. Ista stvar se odnosi i na boje.

Koristili su digitalni čitač boja da bi „preuzeli“ hromatsku temperaturu postojećih dekorativnih detalja, koji su potom primijenjeni u sklopu određenih detalja i komada namještaja koje je dodao duo, od noćnih komoda do boja na zidovima. Sve osim jarke narandžaste boje, koja nema svoj „par“ u originalnom stanu. „To je neka vrsta radarskog putokaza“, objašnjava Testa. „To je strijela“, dodaje Markante.  Takva jarka boja ima za cilj da naglasi koje nove intervencije su uvedene i da razdvoji staro od novog. Na taj način, prostor dokazuje da ne mora da miruje: on je pokretna meta.

Markante i Testa koriste tanke metalne čelične profile i panele u svrhu dijeljenja prostora i da bi djelovali kao usmjerivači pogleda. Panel od vitkih čeličnih profila u jarkoj nijansi narandžaste boje i ispunjen crnom žičanom mrežom funkcioniše kao filter privatnosti za spavaću sobu. Sličan paravan krije dio dnevne sobe sa lijeve strane, a zatim se penje do plafona, prije nego što završi u obliku štapa koji se ponovo spušta prema podu da bi nastao mali stočić. Vizuelni efekat 'koridora' je naglašen podnom trakom od epoksi smole u hladnim tonovima zelene boje.

Ovakav pristup iskazuje posvećenost održivosti, koja je temeljna i izražava se u racionalnoj upotrebi onoga što već postoji. To se ogleda na različitim nivoima, uključujući i izbor materijala koji moraju biti dugotrajni ne samo u smislu mehaničke otpornosti, već i sa perceptivnog i simboličkog stanovišta.