Razlika u prikazivanju tekstura i materijala u 3D programima

Kada je u pitanju modelovanje u 3D-u, kombinacija tekstura i materijala je ključna za postizanje realističnog efekta u vizuelizovanim scenama. Oni zajedno ilustruju površinski izgled i vjerodostojnost 3D modela. Međutim, nerijetko se dešava da čak i stručnjaci koji se godinama bave 3D grafikom, miješaju definicije materijala i tekstura. U 3D grafici, materijali i teksture su gotovo jednako važni kao i oblik 3D objekta. Jednostavno, može se reći da korišćenjem materijala i tekstura grafika „farba” površinu 3D objekta. U zavisnosti od vrste i stila vizuelizacije, u upotrebi su različite metode kreiranja materijala i tekstura, što može direktno uticati na cijenu izrade 3D vizuelizacije. 

Karakteristike materijala

Materijali se direktno apliciraju na 3D modele i po svojoj prirodi, imaju širok spektar svojstava. Njihova kombinacija definiše izgled materijala, a samim tim i konačan izgled rendera.

Boja se odnosi na primarnu boju datog 3D objekta. Transparentnost je karakteristika materijala koje omogućava veći protok svjetolsti kroz materijal u odnosu na reflektovanu svjetlost. Što je stepen transparentnosti veći, materijal će biti providniji.

Refrakcija se definiše kao indeks prelamanja. Upravo zahvaljujući tom parametru, elementi koji se nalaze iza onog koji je proziran, prikazaće se kao izobličeni, baš kao u stvarnosti. Sjaj , kao što mu ime govori, pruža predmetima sjajan izgled i uglavnom se koristi prilikom prikazivanja površina sjajne teksture, kao što su keramičke pločice. Refleksija omogućava vidljivost predmeta koje se nalaze pored onoga čija površina može da emituje vizuelne karakteristike drugog predmeta. Najčešće se koristi u slučaju prikazivanja ogledala ili metalnih predmeta.

U konačnici, materijal nam omogućava da odredimo na koji način svjetlost utiče na objekat, odnosno, na koji način određuje optička svojstva predmeta, njegovu boju i neprozirnost. Pored toga, definiše i parametre kao što je količina asporbovane i reflektovane svjetlosti . A, šta određuje tekstura?

Definicija teksture

Kada 3D model odražava tipične, vidljive, varijacije na površini nekog materijala, nazivamo ih teksturama. Drugim riječima, radi se o parametru koji daje prirodan i realističan izgled prikazanom materijalu. Tekstura u 3D modeliovanju je bitmapa koja ilustruje detaljne karakteristike u JPEG ili PNG formatima. Bitmapa je format digitalne slike. Ona predstavlja vrstu grafike koja koristi piksele, pri čemu svaki piksel ima svoju boju koji zajedno formiraju sliku.

Važno je istaći da je moguće dodijeliti više tekstura jednom istom materijalu 3D objekta. Na primjer, 3D renderovanje zida od cigle sa terenom kombinuje fotografiju zida od cigle i 3D teksture trave. To čak može uključivati i teksturu okolnog puta i teksturu kamena.

Specijalni alati za mapiranje mogu primijeniti više vrsta tekstura “nalijepljen” na materijal 3D objekta. Nije ni čudo što će promijeniti uniformnost ravnih površina bez poništavanja prethodnih podešavanja parametara materijala. Konačno, teksture doprinose realističnim finalnim rezultatima renderovanja. 

Rezolucija

U fazi dodavanja tekstura, 3D objekat treba da stekne specifična svojstva kako bi izgledao realistično. Ovo je kritična faza u procesu kreiranja vizuelizacije. Međutim, tokom rada u bilo kojem od 3D prograama, izrazito važno je povesti računa o odgovarajućoj rezoluciji finalnog rendera. To zavisi od kvaliteta teksturirane površine. Upotreba odgovarajuće rezolucije je značajna u vizuelizaciji proizvoda, gdje upravo detalji igraju krucijalnu ulogu.

Na koji način materijali i tekstura utiču na cijenu izrade 3D vizuelizacije?

U većini slučajeva, stručnjaci iz oblasti 3D grafike, započinju svoj posao pronalaženjem pravih tekstura za vizuelizovani objekat. Na internetu postoji mnogo vebsajtova, među kojima su neki i besplatni,  odakle je moguće preuzeti široku lepezu različitih tekstura. U slučajevima kada se 3D vizuelizacija može zasnivati na dostupnim, gotovim teksturama, u ovoj fazi je rad umnogome pojednostavljen, jer je dovoljna minimalna modifikacija 3D objekta. Međutim, ako vizuelizovani objekat ima svoja specifična, individualna svojstva, nemoguće je koristiti gotova rješenja. U takvim slučajevima potrebno je stvoriti jedinstvene teksture, što će umnogome uticati na povećanu cijenu izrade rendera.