Na Zabjelu će se graditi još jedan stambeni kompleks velike gustine naseljenosti

U zahvatu DUP-a Zabjelo 8, na kojem je evidentno dominantno prisustvo novoizgrađenih stambenih kompleksa izrazito velike gustine naseljenosti, nedavno je još jedan takav objekat dobio saglasnost Glavnog državnog arhitekte. Autor idejnog rješenja kompleksa je arhitektonski biro Arhiforma d.o.o. iz Podgorice. Bruto razvijena građevinska površina objekta iznosi 20199.07 m² sa planiranom spratnošću Po+P+5.

Planirani objekat ima kolsko-pješački prilaz preko nove saobraćajnice i sa postojeće ulice Ilije Plamenca. Parkiranje je djelimično organizovano na parceli i u sklopu podzemne etaže. U tehničkom opisu navodi se da je obezbijeđeno 306 parking mjesta, što je u skladu sa urbanističko tehničkim uslovima propisanim za predmetnu lokaciju. 

S obzirom na veličinu projektovanih gabarita, projektanti navode moguću faznu realizaciju izgradnje. Prvi uočljiv problem jeste previsok koeficijent izgrađenosti u odnosu na kontekst. Kompleks zauzima gotovo čitavu parcelu, ostavljajući minimalne zelene i otvorene površine koje bi mogle poslužiti kao javni ili polujavni prostor. Sa urbanističkog aspekta, izgradnja kompleksa ovakve gustine naseljenosti bez adekvatne prateće infrastrukture (škole, vrtići, parkovi, saobraćajni kapacitet) dodatno opterećuje ionako zasićeni prostor Zabjela.

Kompleks je formiran kao zatvoreni ili poluzatvoreni blok, tako da prati oblik urbanističke parcele kako bi se na što efikasniji način iskoristio raspoloživi prostor, što je poznat urbanistički model koji može biti uspješan ako je dobro izveden. Parterno uređenje ogleda se u zelenim površinama sa prednje i zadnje strane objekta, kao i uz susjedne parcele. Međutim, dvorište između lamela djeluje više kao prošireni parking prostor nego kao kvalitetno osmišljen zajednički prostor za stanare. Organizacija stambenih jedinica oslanja se na uniformnu matricu stanovanja. 

Međutim, koncept cjelokupnog kompleksa djeluje više investitorski pragmatičan, nego urbanistički promišljen, u kom izostaje „gradotvorna“ logika. U vizuelnom smislu, objekat funkcioniše kao barijera prema ulici, bez stvaranja vizuelnih i funkcionalnih poroznosti koje bi omogućile integrisanje sa širim urbanim tkivom. 

U volumetrijskom smislu, objekat je monolitan i linearan, bez vertikalnih i horizontalnih akcenata koji bi razbili njegovu masivnost i učinili ga pristupačnijim. Centralni vertikalni zastakljeni element predstavlja pokušaj stvaranja hijerarhije, ali ostaje nedovoljno izražen. Fasada kompleksa oslanja se na neutralnu kompoziciju svijetlih tonova demit fasade sa izmjenama u teksturi i nijansi u kombinaciji sa fasadnom granitnom keramikom u nivou poslovanja. 

U konačnici, predmetni stambeni kompleks pokazuje određeni nivo tehničke korektnosti, ali istovremeno propušta priliku da doprinese kvalitetnom urbanom razvoju grada. Potrebno je više pažnje posvetiti razradi funkcionalnih sadržaja, osmišljavanju prostora na otvorenom prostora i oblikovanju arhitekture koja komunicira sa okolinom.