Prozirno drvo, budućnost građevinarstva

Stambeni sektor konzumira jednu trećinu globalne energije. Najveći razlog za to je što se unutrašnje prostorije osvjetljavaju vještačkim svjetlom. Da bi se smanjila potrošnja utrošene energije za vještačko svjetlo, potrebno je omogućiti što više prirodnog osvjetljenja. Najbolje rješenje bi bilo naći materijal koji je proziran, a ujedno ima i dobre termičke karakteristike. Moguće rješenje može biti prozirno drvo koje ima dobre termičke karakteristike, a omogućava propuštanje svjetlosti.

Drvo je poznato kao materijal sa odličnim termičkim karakteristikama i zbog svojih mehaničkih karakteristika i ostalih pogodnosti se od davnina koristi kao građevinski materijal. Sastoji se od vlakana koje čine celuloza, hemiceluloza i lignin. U prirodi se ne javlja u prozirnom obliku jer mu sastojak lignin daje braonkastu boju. 

Ukoliko bi se lignin izvukao iz drveta ono bi imalo bijelu boju ali još uvijek ne bi bilo prozirno. Medjutim naučnici su našli način da određenim procesom takvo drvo naprave prozirnim. Prozirno drvo je prvi put napravio njemački istraživač Siegfried Fink 1992. Ono je opet popularizovano kada su 2015. i 2016. godine profesori Lars Berglund i Lianf Bind Hu razvili metod da eliminišu boju drveta i dodavanjem polimera ga naprave prozirnim.  

Karakteristike prozirnog drveta

Prozirno drvo je odličan materijal za apsorbciju i čuvanje toplote. Obično drvo počinje da apsorbuje topotu na 30°C i počinje da je otpušta kada se temperatura spušti. Još jedna zanimljiva karakteristika prozirnog drveta je to što se prozirnost mijenja sa promjenom temperature. Ukoliko je napolju toplo ono će apsorbovati toplotu i postati prozirnije, a kada padne noć počeće da osobađa toplotu i postaće manje prozirno. 

Jedna od najvećih prednosti prozirnog drveta u odnosu na tipično staklo je veća duktilnost i otpornost na lom. Zbog ovoga bi prozirno drvo bilo idealno rješenje za energetski efikasne prozore. Jedina mana mu je što polimeri (epoksidi) koji mu se dodaju nisu u potpunosti ekološki prihvatljivi i prave se u laboratorijama. Ovo bi se moglo riješiti dodavanjem reciklirane plastike umjesto epoksida.