Pjenasto staklo kao izolacioni materijal

Staklo je najstariji sintetički materijal i predstavlja veliko dostignuće ljudske civilizacije u građevinarstvu. Na početku se staklo koristilo u formi prirodnih kristala, a kasnije su ljudi našli način da ga proizvoda na način koji je sličan današnjoj proizvodnji. U savremenom građevinarstvu njegova primjena konstantno raste i staklo je danas jedan od najsvestranijih materijala. Sa razvojem tehnologije staklo dobija mnogostruke primjene da bi se prilagodilo različitim namjenama i industrijama. Jedan od tih primjera je pjenasto staklo. 

Pjenasto staklo je porozan materijal koji se dobija od staklenog otpada. Reakcijom stakla sa ugljenikom na visokim temperaturama dobija se pjenasto staklo, poznato i kao celularno staklo. Ovaj materijal je nepropustan za vodu i vodenu paru i ima veliku čvrstoću.. Termalna propustljivost pjenastog stakla je mala pa stoga ima izraženo dobra termo-izolaciona svojstva. Ima veliku dimenzionalnu stabilnost što znači da se usled temperaturnih promjena ne skuplja i ne širi. S obzirom da je pjenasto staklo napravljeno od neorganskih materijala, ono je nezapaljivo. Još jedna njegova prednost je velika čvrstoća na pritisak pa je veoma pogodan za izolaciju ravnih krovova koji su prekriveni bitumenom ili sličnim materijalima. Međutim, pjenasto staklo nije pogodno za izolaciju pokrivača koji je od drveta jer je nepropustan. 

Pjenasto staklo se pravi od recikliranih materijala pa i pri njegovoj proizvodjni se potroši 30% manje energije nego kod proizvodnje drugih izolacionih materijala. Ovo ga čini ekološki prihvatljivijim od drugih izolacionih materijala. Postupak proizvodnje podrazumijeva zagrijavanje stakla do određene temperature nakon čega mu se dodaje ugljenik koji je zaslužan za pretvaranje stakla u pjenu i formiranja strukture zatvorenih ćelija. Pjena se obično oblikuje u blokove ili ploče koji nakon hlađenja postižu čvrstoću. Smatra se da pjenasto staklo sadrži 350 miliona vazdušnih ćelija po kubnom metru. 

Mane pjenastog stakla kao izolacionog materijala su to što je krt, lomljiv i osjetljiv je na oštećenja usled vibracije. Njegova cijena je trenutno veća u odnosu na ostale izolacione materijale i troškovi ugradnje su veći, s obzirom na to da je s njim teže raditi jer je krt i lomljiv.