Aluminijum u gradjevinarstvu

Aluminijum je materijal sa širokom primjenom kojeg karakterišu velika nosivost u odnosu na malu težinu, otpornost na koroziju, kao i prijemčiv izgled. Aluminujum je jedini laki metal koji je našao primjenu u građevinarstvu i poslije čelika najupotrebljivaniji je metal. Najčešće se koristi za izradu konstruktivnih elemenata, elemenata fasada, krovova i zidova, kod vrata i prozora, stepenica, rukohvata itd.

Aluminijum se u prirodi ne javlja u slobodnoj formi već se njegovi oksidi nalaze pomiješani sa oksidima čelika, silikona, vanadijma i titanijuma. Ideja izolovanja aluminijuma se javila početkom 19. vijeka kada se nakon dugogodišnjeg rada više naučnika iz različitih zemalja došlo do procesa kojim se dobija aluminijum, veoma skup metal. U tom periodu se nije koristio u građevinarstvu jer je metal sa relativno niskom čvrstoćom. Tek sredinom 20. vijeka su nastale legure aluminijuma koje su omogućile njegovu konstruktivnu primjenu u građevinarstvu. 

Da bi imao široku primjenu i zadovoljio građevinske standarde, aluminijumu se dodaju bakar, magnan, magnezijum, cink i ostali metali koji mu poboljšavaju karakteristike. Ovakve legure aluminijuma su otporne na vodu, koroziju i štetne efekte UV zračenja. Ovo čini aluminijum veoma zahvalnim građevinskim materijalom jer smanjuje troškove održavanja u toku eksploatacije. Otpornost na koroziju je posebno važna kada se gradi u područjima agresivnih sredina, kao što su primorski gradovi i gradovi u kojima su izražene industrijske zone. U tim zonama postoje isparenja iz vazduha izazivaju koroziju metala kao što je čelik pa se tu aluminijum često nameće kao odabrano rješenje.

Još jedna prednost aluminijuma je mala težina i dobar odnos njegove nosivosti u odnosu na težinu. Mala težina je bitna karakteristika sa više aspekata. Korišćenjem aluminijuma se manje opterećuje konstrukcija što ima za rezultat manje opterećenje na temelje konstrukcije i temeljno tlo. Transport elemenata je lakši kao i njihova manipulacija na gradilištu što smanjuje troškove transporta i radne snage. 

Aluminijum ima veliki stepen refleksije što znači da apsorbuje veoma malo toplote. Ovo znači da ćemo upotrebom aluminijuma na fasadi u toku ljeta imati manju temperaturu unutar objekta, a tokom zime će unutrašnjost biti toplija. Aluminijum ima veoma lijep izgled, a dodatno se može lakirati u bilo koju boju što dizajnerima daje neograničenu mogućnost kombinovanja nijansi kako bi postigli traženi efekat. Legure aluminijuma su klasifikovane kao negoriv materijal (A1 klasa) što znači da se tope na temperaturi većoj od 500°C. Topljenje se dešava na 650°C ali bez oslobađanja štetnih gasova.

Visoka cijena aluminijuma u odnosu na čelik je najveća prepreka još šire primjene aluminijuma u građevinarstvu. Mađutim i pored ovoga odabir aluminijuma se u određenim situacijama, zbog svih njegovih prednosti, nameće kao jedino pravo rješenje.