Trg i irigacioni kanal

Banyoles - stari grad nekada je bio ruinirana oblast u kojoj su vozila i pješaci kohabilirali oko gradskog sistema uskih ulica i starih trotoara. Kanali za navodnjavanje koji su prvobitno bili čisti postali su dio kanalizacionog sistema grada. Oko Centralnog trga bilo je i trotoara na kojima su nasumično bili parkirani automobili.

Proces je bio da cijela zona postane pješačka, da se uklone stari trotoari. Nova intervencija napravljena je kamenom od sedre, travertinom. Ovaj krečni kamen uvek je bio prisutan u gradskom podzemlju. Sve zagonetne zgrade, crkve, srednjovekovne kuće ili spomenici takođe su podignute travertinom.

Tačka polaska je popločavanje Centralnog trga (najrelevantniji dio projekta) koristeći mozaik od travertina. Širenje ploče od travertina se nastavlja na ulice i manje trgove u različitim fazama projekta.

S druge strane, sistem za navodnjavanje je povremeno otkrivan, izranja na pješačkim putevima. Na kraju se otvara u većim odjeljcima, tako da se djeca mogu igrati kao da su ispred lokve.

Ponovnim asfaltiranjem centra grada definisana je nova pješačka zona koja odgovara dijelu Banyolesa u kome su još uvek prisutni tragovi srednjovjekovnog doba. U stvari, urbanističko planiranje u istorijskom centru prikazuje se kao niz trgova: Placa Major (Centralni trg), Placa dels estudis (Trg studija), Placa de la Font (Trg fontane), Plaza del teatra (Pozorišni trg), Plača de l'Esglesia Santa Marija (Trg crkve Santa Maria), Placa del Monestir (Manastirski trg). 

Drugi dio intervencije bio je obnova kanala za snadbjevanje vodom i navodnjavanje. Prvobitno su ti vodeni putevi dolazili iz jezera Banioles, prolazili kroz grad i snabdjevali vodom dvorišta kuća. Nestanak ovih privatnih vrtova stvorio je progresivno prekrivanje i propadanje kvaliteta vodovoda.

Projekt obnavlja cirkulaciju ljudi i vode kroz stari grad Banioles, vraćajući im trase koje su prvobitno zauzimali.

Arhitekte su odabrali isti materijal od kojeg je izgrađeno cijelo središte grada. Ploče od travertina stvaraju nabore koji formiraju kanale. Linearnost pješačkih staza je namjerno prekinuta praveći rezove na njihovoj površini da bi se stvorio kanal za protok vode. Svakako, svrha je bila iskoristiti mogućnosti samog materijala.

Ovim se postiglo da stari grad sada postane niz staza na kojima će stanovnici imati mogućnost uživanja u istorijskom centru i njegovoj arhitekturi iz 12. vijeka. Od sada pješaka uvijek prati prisustvo vode.