Stanovati izmedju kokošinjca i crkve

Smještena na strmim padinama s pogledom na sjeveroistočni italijanski grad Vipiteno, rezidencija pod nazivom Maso B kombinuje tradicionalnu alpsku tipologiju gradnje s modernim arhitektonskim oblicima. Arhitekti Gerd Bergmeister i Michaela Wolf morali su raditi s nekoliko zasebnih volumena. Iako su međusobno udaljeni, napravljeni su za dijalog s programom zajedničkih arhitektonskih vrijednosti za sve volumene i fizičkom vezom u obliku drvene šetnice. Osim što su vješto smješteni jedan pored drugog, volumeni koji čine kompleks se ujedno stapaju s izgrađenim i prirodnim okruženjem. Visoki suhozidi koji ograničavaju kuću stoje samo 1,5 metra s obje strane glavne zgrade i vješto su vraćaju tradicionalnim tehnikama zidanja međa.

Ogroman okvir okružuje mali prozor u rekonstruisanom kamenom zidu koji okružuje ovu kuću za odmor. Zid je prethodno pripadao ruševnoj seoskoj kući u selu Sterzingu, a ostaci stare zgrade integrisani su u strukturu nove jednospratnice. Arhitekti su angažovali tradicionalne klesare da bi obnovili zid bez maltera i obnovili njegov izvorni izgled.

Ostali postojeći zidovi prekriveni su drvenom šindrom, koja je prethodno obrađena da bi se dobila srebrnasta boja. Garaža sa kokošinjcem od ugljenisane građe nalazi se odmah iza kuće, dok je uz nju smještena sauna sa smeđom fasadom.

Lokacija ove kuće se nalazi u malom selu, iznad Sterzinga, Italija, na visini od 1.400 m nadmorske visine. Iz seoske kuće sa starom pećnicom (od kamena) koja je bila pogodna za rušenje, trebala je nastati nova porodična kuća. Zajedno sa starom crkvom koja je tu zatečena trebala je postati ansambl objekata na planini.

Cijeli projekt karakteriše otvorenost i suzdržanost, autentična i diskretna arhitektura koja slijedi topografiju, ne mijenjajući je već prilagođavajući joj se.

Arhitektama je bilo važno integrisati mjesto za život, saunu, garažu i kokošinjac u krajolik. Svi novi objekti umetnute su u okruženje bez promjene topografije. Trebali su biti odvojeni u skladu s njihovom funkcijom, oblikom i materijalom a i dalje da stvaraju jedinstvo objekata. Projektanti su radili smo sa ostacima stare seoske kuće poput kamenog zida i tradicionalnih materijala kao što je šindra na kapeli.

Polazna tačka je bio stari kameni zid seoske kuće. Nakon duge potrage pronašli su radnike - umjetnike kamena- koji su je mogli obnoviti prema staroj arhitekturi bez maltera. Konstrukcija je bila pokrivena šindrom koja je slijedila krov, pri tome su bili izloženi vjetru i vremenskim uticajima već godinu i po kako bi se postiglo relativno ujednačeni željeni srebrnasti ton. Jednostavni materijali, poput betonskog stropa koji je bio grubo strukturisan letvicama, staklenim elementima, uz čelik i drvo, karakterišu interijer. Kao osnovno načelo stari su materijali nanovno korišteni i kombinovani s novim.

Istovremeno, sauna je smještena u kutiju koja pripada ansamblu. Jednostavni element dobijen je malterom u boji zemlje. Krov je intenzivno pokriven zelenilom. Terasa koja se ističe je natkrivena, ali istovremeno otvorena i pruža prekrasan pogled na dolinu.

S druge strane nalazi se garaža sa kokošinjcem, gotovo crna kocka u krajoliku, prekrivena zelenim krovom, jednostavna s malim izrezima i letvicama od ariša objedinjavajući različite potrebe stanara.

Cilj arhitektama je bila gra arhitekture, krajolika i umjetnosti u kojoj treba živjeti – izgleda da su u tome i uspjeli.