Ljubljanska džamija

U blizini centra Ljubljane, na napuštenoj parceli nikao je novi Islamski vjerski i kulturni centar koji su projektovali Bevk-Perović arhitekte. Poput svojih istorijskih prethodnika, kao što je slučaj sarajevskih džamija tokom 19. vijeka kao obližnjih primjera, gdje su takve komplekse gradili bogati donatori a služili su kao začetak za razvoj novih dijelova grada, tako i novi vjerski i kulturni kompleks postaje jedan takav fenomen za ovaj dio Ljubljane.

Program centra sastoji se od zgrade vjerske škole, kulturno-uređivačkog programa, stambene zgrade za zaposlene u zajednici, restorana, kao i džamije, prve izgrađene u Sloveniji, ispod kojih je smješten podzemni parking prostor.

Nove zgrade u kompleksu pozicionirane su kao zasebni, nezavisni elementi koji okružuju područje centralnog trga sa džamijom u središtu. To su jednostavni volumeni, orijentisani uvijek prema 'vanjskom' svijetu sa svojim programima, istovremeno okružujući zgradu džamije i dopuštajući pogled prema njoj.

Džamija, koja je dominantno pozicionirano u okviru kompleksa, potpuno se otvara prema trgu kako bi se omogućilo proširenje molitvenog prostora vani za vrijeme velikih okupljanja džemata, ujedno je i središnji element novog kompleksa. Kako ne slijedi očite povijesne presedane, kao i ikonografski ustaljene primjere, zamišljena je kao kutija/kvadar dimenzija  32/32/24 metra izrađena od čelične, romboidne konstrukcije debljine 0,45 - 1 metar i rešetke debeljine od samo 2-8 cm centimetra iza koje u gornjim dijelovima je staklo koje omogućava suncu da preplavi unutrašnji prostor, dok u  donjem fasadnom dijelu je bijeli beton sa horizontalnim nizom drvenih otvora.

Kupola kao centralni element džamije umjesto da prekriva unutrašnji prostor visi unutar njega. Kao prikaz neba u istorijskim primjerima, napravljena je od prozirnog plavog tekstila, tananog i krhkog materijala koji u islamu ima dugu i bogatu istoriju, počevši od Kiswah iz Kabe do prenosivih šator-džamija Irana.