Metode kojima se smanjuje stepen buke na putevima

Buka je danas prepoznata kao veliki društveni problem zbog značajnog negativnog uticaja na ljudsko zdravlje. Zbog ovoga mnoge zemlje Evropske Unije kreiraju mape koje pokazuje predjele sa problemom buke kako bi kreirali odgovarajuće akcione planove. 

Saobraćajna buka ima najveći udio u generalnom problemu sa bukom pa se njoj posvećuje najveća pažnja i konstantno se traže nova, efektnija rješenja koja bi ovaj problem smanjila. Saobraćajna buka se sastoji od tri segmenta: zvuk motora, aerodinamička buka izazvana turbulencijom vazduha oko vozila i buka kretanja koja nastaje kontaktom gume i podloge. Pri većim brzinama koje se kreću iznad 30 km/h za putnička i iznad 75 km/h za komercijalna vozila, buka kretanja daje dominantan doprinos ukupnoj saobraćajnoj buci. Problem buke kretanja vozila se rješava postavljanjem ograda protiv buke i nisko-bučnim ili tihim podlogama. Od ova dva rješenja efikasnije je drugo rješenje kojem se i posvećuje najviše pažnje. 

Nisko-bučne ili tihe podloge

Tihim podlogama se smatraju glatke površine bez ispupčenja ili nepravilnosti. Mogu biti porozne ili čvrste strukture sa površinski vidljivim sitnim agregatom. U pogledu svoje teksture, podloge su doživjele značajnu evoluciju u proteklih 50 godina. Za sporije puteve (do 70 km/h) i dalje se dobrim rješenjem smatra poprečno četkanje puta ali je za brže puteve u Evropi najpopularnija podloga sa površinski vidljivim finim agregatom, u jednom ili dva sloja. Putevi sa ovakvom završnom podlogom su izgrađeni u Austriji, Njemačkoj, Češkoj, Poljskoj, Belgiji i Holandiji. 

Druge tehnike koje se koriste za izradu tihih podloga na putevima su podužno tiniranje, mikro-glodanje, dijamantsko brušenje i NGCS metoda (Next Generation Concrete Suface) koja kombinuje brušenje i kreiranje podužnih žljebova.

Tehnika podužnog tiniranja

Podužno tiniranje se izvodi korišćenjem metalnog češlja kojim se nanose fini podužni žljebovi u betonu. Proces se obavlja dok je beton u svježem stanju. Podućno tiniranje daje dobre rezulatate po pitanju buke, a takođe smanjuje klizavost puta.

Tehnika mikro-glodanja

Mikro-glodanje je tehnika koja podrazumijeva korišćenje standardnih glodalica za beton s tim što se zubi za glodanje postavljaju na bližem rastojanju. Iako se najčešće koristi na sporednim putevima, može biti alternativa za magistralne puteve. 

Tehnika dijamantskog brušenja

Dijamantsko bruženje podrazumijeva tretiranje postojeće podloge sa dijamantskim rezačem sa noževima koji prave podužne žljebove na tačno određenom rastojanju koje uglavnom iznosi 2mm. Ova tehnika se pokazala veoma efektnim i trajnim rješenjem problema buke na putevima. Upotrebljivana je u mnogim zemljama za potrebe restauracije postojeće podloge na putu. Zahvalno je rješenje koje može smanjiti stepen buke na niži nivo čak i od tehnike površinski vidljivog sitnog agregata. 

NGCS metoda

NGCS metoda podrazumijeva uklanjenje tankog sloja podloge procesom brušenja čime se dobije veoma glatka podloga. Nakon toga se dijamantskim rezačima kreiraju podužni žljebovi. Ovako glatkom teksturom se značajno smanjuje stepen buke, a žljebovi su korisni za uklanjaje vode i smanjenju rizika od akvaplaninga, pojave koja nastaje kada vozilo ne može svojom težinom da istisne vodu ispod gume pa tanak sloj vode između gume i podloge dovodi do klizanja. Iako tehnika prvenstveno služi smanjenju buke na putu, pokazala se i kao dobro rješenje za povećanje kvaliteta vožnje.