Krovne konstrukcije

Krov je završni konstrukivni sklop zgrade koji je štiti od svih spoljašnjih uticaja. Trajnost zgrade zavisi od vrste i kvaliteta izgrađenog krova.

Krovovi se sastoje iz krovne konstrukcije i krovnog pokrivača, ali i od dodatnih izolacionih slojeva kao i završnih elemenata.

Krovna konstrukcija prima i prenosi opterećenja od krovnog pokrivača, snijega, vjetra i slučajnog operećenja na donje konstruktivne elemente objekta. Krovna konstrukcija može biti od kamena, armiranog betona, čelika i drveta. Krovni pokrivač je dio krova koji štiti krovnu konstrukciju i objekat od svih spoljašnjih uticaja. Izolacioni sloj predstavlja sistem termo i hidroizolacije krova. Završni elementi su razne opšivke, oluci i ostali dodaci koji dodatno povećavaju funkcionalnost krovne konstrukcije.

Krovovi se dijele prema obliku, broju krovnih ravni i materijalu od kojeg su napravljeni. Krovovi mogu biti raznih oblika, a osnovna podjela bi bila na ravne i kose krovove. Takođe mogu biti i zasvođeni ili u obliku kupole. Kose krovove u zavisnosti od broja krovnih ravni dijelimo na: jednovodne, dvovodne, trovodne, itd.

U odnosu na materijal od koga je izgrađena krovna konstrukcija krovovi mogu biti: drveni, betonski, čelični, itd.

U odnosu na materijal od koga je izgrađena krovna knstrukcija krovovi mogu biti: drveni, betonski, čelični, itd.

Drvene krovne konstrukcije s u tradicionalni tip krovnih konstrukcija i najčešći izbor kod manjih stambenih objekata. Upotreba lameliranog drveta omogućila je savladavanje većih raspona, pa se drvena krovna konstrukcija primjenjuje i kod objekata kao što su hale, hangari i sportski centri.

Čelične krovne konstrukcije su pogodne za savladavanje velikih raspona. Čelik, kao čvrst materijal, omogućava neograničene mogućnosti oblikovanja krovnih elemenata i samog krova. Zato je čelična krovna konstrukcija, u odnosu na drvenu, jednostavnija i elegantnija. Uglavnom se kao konstruktivni elementi koriste ramovski i rešetkasti nosači, dok se užad koriste kao noseći elementi u oblikovno zahtjevnijim rješenjima.

Betonski krovovi se mogu raditi kao ramovske ili površinske armirano-betonske konstrukcije. Ramovske konstrukcije se obično rade sa prednapregnutim betonskim nosačima, uglavnom kada je potrebno savladati veće raspone. Površinske armirano-betonske konstrukcije mogu biti klasične ploče, ošupljene ploče, sitnorebraste tavanice, kupole, svodovi i razne zakrivljene površi. Kupole, svodovi i ostale zakrivljene površi mogu biti veoma efikasan način za savladavanje velikih raspona.

Krovopokrivački materijali

Prilikom izbora krovnog pokrivača potrebno je voditi računa o:

· Nagibu krovnih ravni, jer od nepropustljivosti pokrivača zavisi nagib krova;

· Velčini, obliku i težini elemenata krovnog pokrivača;

· Otpornosti pokrivača na razne spoljne uticaje;

· Stepenu složenosti krovnih površina;

· Završnoj obradi, boji i teksturi pokrivača;

· Sposobnosti prihvatanja instalacione opreme objekta.

Prirodni materijali, zemlja, kamen, drvo i biljni materijali, najstariji su krovopokrivački materijali. U savremenom građevinarstvu, zbog brojnog izbora drugih savremenih materijala, rijetko se upotrebljavaju. Najčešće su korišćeni: škriljci (kamene ploče), šindra (drvene daščice), slama, trska i drvena daska

Vještački materijali su najčešći izbor za pokrivanje krovnih površina. Proizvodi od vještačkog materijala javljaju se kao prefabrikati koji su razvrstani u sledeće grupacije: opekarski proizvodi, metalni limovi, bituminizovani proizvodi, beton, staklo, plastika i plastične mase.

Opekarski proizvodi su najstariji i najčešće upotrebljivan materijal kod nas i u svijetu. Proizvode se kao prefabrikati u obliku dvije vrste crijepova, vučeni i presovani crijep od pečene gline. Opekarske proizvode karakterišu brojne prednosti kao što su: jednostavna i brza ugradnja, dugotrajnost, dobre mehaničke karakteristike, eknomičnost, ali i mogučnost lake zamjene prilikom rekonstrukcije. Nedostatak ovih pokrivača ogleda se u velikoj sopstvenoj težini.

Za pokrivanje krovova metalom upotrebljavaju se: pocinkovani lim, aluminijski lim i lim od aluminijskih legura. Ovi pokrivači su prikladni za bilo koje nagibe i oblike krovova, a proizvode se u obliku ravnih, talasastih i profilisanih ploča. Prednosti metalnih krovova sastoje se u sigurnoj zaštiti od prokišnjavanja, maloj težini, prilagodljivosti obliku krova i rješavanju detalja kod otvora preloma itd. Nedostaci ovog pokrivača su provodljivost toplote, zbog čega zahtijevaju ugrađivanje toplotne izolacije, ali i slabija otpornost na dejstvo visočiji temperatura.

Pokrivanje krovnih površina staklom javlja se kada je potrebno obezbijediti dnevnu svjetlost sa krova, što je slučaj kod objekata sa velikim rasponima gdje je pored osvjetljenja sa strane potrebno obzbijediti svjetlo sa krova. Za krovne pokrivače služe staklene ploče koje mog biti jednoslojne ili višeslojne. Obradom površina moguće je dobiti mutno ili ledeno staklo.