Crkva na rubu satelitskog naselja

Posljednjih godina oko južnokorejske prijestonice Seula pojavili su se brojni satelitski gradovi koji imaju za cilj riješiti problem oskudnog životnog prostora u prepunoj metropoli. Jedan od njih je i  novo satelitsko naselje sjeveroistočno od Seula. Nove stambene i poslovne zgrade grade se s obje strane široke saobraćajnice. Urbana krajnja tačka tog naselja je upečatljiva betonska građevina koja se jasno ističe u odnosu na susjede. To je crkva Rockwon, koju je dizajnirao južnokorejski biro Nameless Architects.

Smještena na raskrsnici, zgrada se uzdiže na gotovo trideset metara visine i skoro da je bez prozora. Pristup je sa sjeverne strane preko blage kose rampe na nešto viši nivo prizemlja. Prizemlje je projektovano kao otvoren prostor poput velike terase namjenjene za višenamjensko korišćenje sa čije bočne strane je glavni ulaz sa predvorjem, malom molitvenom sobom i stepeništem. Odatle se ulazi u zatvoreni dio prizemlja u kom su prostorije za seminare i restoran. Na prvom spratu se nalazi kafeterija i mala molitvena, sprat iznad je velika molitvena prostorija. Gledano sa zadnje strane crkva nema prozora sem svjetlosne trake ispod krova. Iza staklenog zida na sjeveru je pripremna soba u izdvojenom dijelu zgrade. Visoko iznad zemlje omogućen je pogled na novonastajući grad i planine u daljini. Kancelarije zaposlenih i prostorije za sastanke raspoređene su na najvisočijoj etaži. One su zatvorene staklenim zidom od poda do plafona koji se uklapa u pročelje i pokriva krovni rub i potkrovlje. Najviši dio zgrade uzdiže se poput kule ali nije tipični zvonik crkve jer nema zvono. Betonske ploče na otvorenom zapadnom pročelju i prozorski profili konzole na spratu oblikovani su u formi krsta i direktno sugerišu na namjenu objekta.

Beton kao građevinski materijal je upotrijebljen za cijelu zgradu kao građevinski i dizajnerski materijal. Za arhitekte on utjelovljuje stabilnost i čvrstinu crkve kao insitucije. Njegovo pažljivo planiranje i izvedba s baršunastim glatkim površinama čine da se građevina čini čistom i besprekornom.

Zahvaljujući masivnim gredama koje preusmjeravaju opterećenja na vanjske zidove velika crkvena soba na drugom spratu kao da lebdi. Dnevna svjetlost prodire kroz staklene zidove koji opšivaju ovu prostoriju.

Tako su arhitekti na rubu grada projektovali crkvu koja se svojim homogenim izgledom ističe u odnosu na ostale objekte satelitskog naselja i usmjeravaju posjetioce na prirodu u neposrednom okruženju.