Istorija HPL ploče

Fundermax radi sa građevincima i arhitektama širom svijeta na raznovrsnoj primjeni HPL ploča (fenolnih panela). Sa preko 100 godina iskustva u ovoj industriji, Fundermax je svjedočio razvoju i tehnologije i dizajna. U nastavku saznajte kako izgleda istorija HPL-a.

Šta su HPL ploče?

HPL (high-pressure laminate) ploče su veoma otporne i namijenjene su za primjenu u arhitekturi. Sastoje se od slojeva prirodnog materijala (jezgro), i termoaktivne smole, koji se očvršćuju pod visokim pritiskom i temperaturom. Nevjerovatne performanse i održivost ovog materijala, ne zahtijevaju da odustanete od vrhunskog dizajna. HPL ploče (ventilisane fasade) omogućavaju maksimalnu slobodu pri dizajnu, sa mnoštvom mogućnosti u pogledu boja, tekstura i načina montaže.  

Kako se HPL ploče proizvode?

Fundemax HPL ploče se proizvode kompresovanjem kraft papira i vezivnih smola uz primenu pritiska i toplote. Stvaranje fenolnih panela počinje posebno odabranim papirom za jezgro („kor“ papir), koji je u skladu sa striktnim zahtjevima u pogledu boje, težine i čvrstoće, zvanim još i „kraft“ papir. Kako bi se slojevi kor papira trajno spojili, oni se impregniraju melaminskom i fenolnom smolom, koje su poznate po jačini spajanja.

Kor papiri se impregniraju preizno određenim nanosom fenolne smole; svježe impregirani papir se onda suši, sječe i stavlja na čelične palete. Kao i kor papiri, dekor papiri se impregniraju smolama za dekor papir i potom se suše, pregledaju i seku.

Potom, oni se slažu u slojeve i ređaju. Fundermax Compact (kompakt) ploče se prave od nekoliko slojeva kor papira i po jednog sloja dekor papira sa svake strane. Debljina ploče određuje koliko je potrebno slojeva kor papira.

Kada je slaganje gotovo, polu-završena ploča odlazi na presovanje, između dve vruće ploče prese. Da bi se garantovalo adekvatno spajanje impregniranih slojeva papira, potrebni su ravnomerni pritisak i adekvatna toplota. U ovom nepovratnom procesu termo-stvrdnjavanja, stvaraju se jaki spojevi, koji doprinose trajnosti HPL-a.

Pre nego što izađu iz prese, HPL ploče se hlade. Sledeće, ploče se obrezuju i onda se sa obe strane pažljivo ispituju. Konačno, HPL paneli se označavaju i slažu da bi bili spremni za slanje kupcima.

Istorija HPL-a

Istorija HPL-a seže do 1896. kada je belgijsko-američki hemičar Leo Hendrih Bakeland počeo da eksperimentiše sa pravljenjem laminatnih listova. Prvobitno, tekstilna (pamučna) i staklena vlakna miješana su sa smolom. Tako su nastale debele ploče od elektro-izolacionog materijala. Onda su tekstina vlakna zamijenili papirnim. Osušena smola i papir nazvani su „tvrdi“ papir.

Bakeland je 1907. patentirao proizvod nazvavši ga Bakelit. Materijal Bakelit bio je sačinjen od piljevine i drvnih vlakana koja su bila kombinovana sa fenolnom smolom, presovana u metalnim kalupima i očvršćivana na određenoj temperaturi. Kasnije, dvadesetih godina, ravne ploče su pravljene tretiranjem papira fenol-formaldehidnim smolama, a onda su se očvršćavale između čeličnih presa. Ovi rani laminati bili su „tehnički“, ne dekorativni; mogli su da se kupe samo u crnoj ili braon boji, i uglavnom su korišćeni kao elektro- izolacioni materijal.

Široka upotreba HPL ploča

Imajmo u vidu da je Baron Justus fon Libig otkrio melaminsku smolu 1834, i iako je ovo bio uvod u istraživanje melaminsko-formaldehidnih reakcija, proći će još čitav vijek prije nego što kompanije počnu da upotrebljavaju melaminsku smolu u komercijalne svrhe 1930-ih.

Ovdje istorija fenolnih ploča dobija uzbudljiv obrt. Tridesetih se uvode finiši u boji, i HPL ploče postaju popularan izbor za opremanje zgrada koje zahtevaju sofisticiani stil i veliku trajnost. Fenolne ploče su se prvo pojavile u kafeima, vagonima i prekookenaskim brodovima, (kao npr. RMS Queen Mary).

Četrdesete godine 20.veka donele su razvoj dekor papira sa visokim stepenom absorpcije melaminsko-formaldehidne smole, što je bilo glavna prekretnica u razvoju ka prvom dekorativnom HPL-u. Ipak, glavni preokret u istoriji HPL-a došao je posle Drugog svetskog rata: 1950-ih, proizvođači su počeli da tretiraju kor papir fenolnim smolama, i presuju ga sa dekor papirom tretiranim melaminskim smolama. U ovoj dekadi razvijale su se različite dekorativne šare i sporogorivi finiši. HPL (fenolne) ploče postale su prepoznatljive zbog svoje trajnosti, praktičnosti, jednostavne estetike i higijenskih svojstava.

U narednim decenijama, HPL je nastavio da se razvija po pitanju stila i funkcionalnosti, nudeći izvanredne karakteristike koje nastavljaju da ih čine popularnim izborom. U pogledu dizajna i performansi materijala, HPL zadovoljava visoke zahtjeve arhitekata, izvođača i dizajnera.