Podne konstrukcije
Podovi su horizontalne
površine po kojima se hoda. Izrađuju se kao jednostavne i složene konstrukcije,
zavisno od namjene prostorije, uslova koji vladaju u njima, kao i od položaja
poda u odnosu na nivo zgrade (pod podruma, pod prizemlja bez podruma ili pod na
međuspratnim konstrukcijama).
Podna konstrukcija se
sastoji od podne podloge, podne obloge i dodatnih slojeva koji se postavljaju
po potrebi.
Podna podloga –
košuljica
Podna podloga,
ravnjajući sloj ili košuljica, nalazi se ispod podne obloge. Ona nosi
cjelokupno opterećenje koje djeluje na podnu oblogu. Neophodno je da bude
dovoljno čvrsta i da ne mijenja predviđenu debljinu. Estetski izgled podne
podloge zavisi od toga koliko je ravna, da li ima udubljenja ili ispupčenja.
Prema načinu izrade podne podloge mogu biti izgrađene suvim ili mokim
postupkom.
Suvim postupkom pologa
se postavllja slobodno ili se pričvršćuju za noseću konstrukciju. Ovdje spadaju
suvi estrisi, drvene podkonstrukcije, itd.
Mokrim postupkom
dobijaju se monolitne pologe koje se izlivaju na licu mjesta. Razlikuju se
prema načinu izrade i vrsti materijala. Prema načinu izrade razlikuju se:
vezani estrih (nanosi se direktno na noseću konstrukciju), estrih na sloju koji
ga razdvaja od noseće konstrukcije i plivajući estrih (nanosi se na prethodno
pripremljene slojeve za termičku i zvučnu izolaciju).
Dodatni slojevi
U dodatne slojeve
podnih konstrukcija ubrajaju se slojevi za: toplotnu izolaciju, zvučnu
izolaciju, hidroizolaciju i slojevi za zaštitu od kondezovanja vodene pare.
Termoizolacioni
slojevi postavljaju se u podne konstrukcije izložene hlanoći ili toploti.
Za termoizolacione slojeve upotrebljavaju se sintetički materijali (stiropor,
stirodur, poliuretan, itd.) i organski materijali (pluta, vuna, slama, itd.).
Zvučnoizolacioni
slojevi se postavljaju ispod podne podloge i odabrani materijal zavisi od
traženih zvučno izolacionih karakteristika.
Hidroizolaconi slojevi
u podnoj konstrukciji služe za zaštitu termoizolacionih i zvučnoizolacionih
slojeva od vlage. Za ovaj sloj se upotrebljavaju izolacione trake ili premazi.
Sloj za zaštitu od
kondenzovanja vodene pare sprječava prodor vodene pare u termozvučni izolacioni
sloj. Za ovaj sloj se upotrebljavaju plastične i aluminijumske folije.
Podna obloga
Podna obloga je završni
dio podne konstrukcije po kojoj se hoda. Naziva se i lice poda, jer je to
vidljiva površina
Vrstu podne obloga
određuje projektant prilikom izrade glavnog projekta arhitekture, u zavisnosti
od estetskih zatjeva, djelatnosti u prostoriji i drugih uslova. Podna obloga
treba da bude otporna na habanje, da ima malu masu, potrebnu čvrstoću na
pritisak, savijanje i zatezanje, potrebna svojstva za sprječavanje prenošenja
toplote, zvuka, zračenja i da posjeduje kvalitet završne obrade, odnosno da
može aktivno da se održava uz određena sredstva propisana od proizvođača sa
odgovarajućim atestima i garancijama.
Kvalitet ugrađenog
poda zavisi od kvaliteta materijala podne obloge, načina izrade i
održavanja. Pod treba da ima i estetskih kvaliteta, da bude trajan, udoban,
ravan i elastičan, jednostavan za održavanje, siguran za kretanje, i kada je
suv i kada je mokar, bezbjedan od požara i štetnih isparenja, itd.
P O D J E L A
P O D O V A
Podovi se dijele prema
različitim kriterijumima. Dva najčešća kriterijuma, objašnjena u ovom tekstu,
su porijeklo materijala, toplotna i zvučna izolacija.
Prema porijeklu materijala
Prema porijeklu materijala podovi se dijele na:
podove od prirodnog materijala i od vještačkog materijala. U podove od
prirodnog materijala spadaju: kamen, drvo i zemlja. U podove od vještačkog
materijala spadaju: beton, keramika, asfalt, guma, linoleum, pluta, metali,
sintetički materijali i sl.
Prema toplotnoj
zaštiti podovi se dijele na: tople, polutople i hladne podove. Kojoj podjeli će
određeni pod pripadati zavisi od koeficijenta upijanja toplote podne obloge (S)
koji predstavlja svojstvo materijala. U načelu se najčešće hladni podovi
koriste spolja, a topli i polutopli unutra.
Topli podovi
Topli podovi imaju najčešću
primjenu u stambenim prostorima zbog osjećaja udobnosti pri dodiru bosih
stopala na pod. Ovdje spadaju: podovi od drvenih prefabrikata, dasaka,
parketnih daščica, mozaik (lameliranog) parketa, parketnih traka, tekstilne
obloge, plute, itd.
Polutopli podovi
Polutopli podovi postavljaju se na
mjestima gdje hladni podovi nisu pogodni, a ne odgovaraju ni topli. Polutopli
podovi su otporni na habanje, uticaj vode, kiseline, masti, baze, a loši su
provodnici električne struje. Postavljaju se u svim vrstama objekata. Ovdje
spadaju podovi od linoleuma, gume, livenog asfalta, vinila, plastičnih masa,
itd.
Hladni podovi
Hladni podovi se izrađuju na bazi
kamenog agregata i cementa. Pružaju osjećaj hladnoće i znatno su otporniji na
habanje od ostalih materijala za podove. U hladne podove se ubrajaju podovi od:
nabijene gline, opeke, keramike, teraca i kamena, cementne košuljice, liveni
betonski i teraco podovi, od prirodnog ili vještačkog kamena, staklenog
mozaika, asfaltnih ploča sa kamenim agregatom, itd.
Još jedan važan
kriterijum, prema kome je takođe izvršena podjela podova, je zvučna
izolacacija, odnosno izolacija od udarnog zvuka. Udarni zvuk je buka koja se
stvara na površini podne obloge i prenosi dalje kroz tavanice i zidove. Od
vrste materijala podne obloge zavisi i stepen gušenja udarnog zvuka na samom
izvoru. Podne obloge mekane strukture kao što su: tekstilne (tepisi), linoleum,
plastične mase, guma i drvo povoljnije su za zvučnu zaštitu od tvrdih obloga od
keramike, kamena ili betona.
03.11.2019. Gradnja