Fleksibilno stanovanje (sloboda za korisnika)

Odgovorne zajednice planiraju odgovorno.

U Dižonu, Pariz, arhitekta Sophie Delhai pobrinula se za čežnju stanara i učinila da pojedinačna soba postane tačka njenog projekta za stambeno udruženje Grand Dijon Habitat. Ugaona zrada nudi svojim stanovnicima slobodu u pogledu rasporeda prostorija. Koristeći se kvadratnom sobom dimenzija 3,6 do 3,6 metara, koja je približnih 13 kvadratnih metara, zgrada se sastoji od takvih 240 soba (jedinica) iste veličine. Arhitektica je analizirala stanovanje kao “zbirku prostorija identične veličine, slobodno umreženih, bez hijerarhije i bez zadatka koji dovode do emancipovane vizije životnih i ljudskih odnosa“. To je rezultovalo da plan stambenih jedinica nema rigidnu podjelu prostorija po namjenama, već stanar ima slobodu da prema svojim potrebama definiše svoj životni prostor.  

Tako osmišljen koncept se sveo na slaganje jedinica unutar zgrade: sobni moduli raspoređeni su u dva studija sa po 32 m², dvanaest apartmana sa po 45 m² (svaki sa podjeljenim modulima), šesnaest sa 65 i deset stanova sa 78 m². Kao što je prethodno navedeno, budući stanovnici mogu sami odrediti upotrebu prostorija i prilagoditi ih svojim potrebama.

Vanjski, impresivni oblik piramide sa srebrnastom sjajnom metalnom fasadom jasno daje do znanja da se sa uobičajenim stereotipima stambenog projektovanja i izgradnje postupa drugačije. Za projekat je studio Delhai dobio „Ekuerre d´Argent“, najvažniju nagradu za arhitekturu u Francuskoj, u kategoriji stambenih objekata.

Pored fleksibilnosti, struktura stanovanja se zasniva na ideji da je 13 kvadratnih metara sobe s jedne strane veće od "tipične" spavaće sobe, ali - u kombinaciji sa centralnom sobom - takođe rezultira većim dnevnim boravkom nego što je obično. Ovo spajanje prostorija je omogućeno velikim otvorima između soba. Prolazi su širine 1,20 metara omogućavajući vizuelno i prostorno povezivanje unutar stana, dok se velika drvena klizna vrata mogu zatvoriti kako bi se umreženi sitem soba razdvojio.

Kako bi se omogućila jednaka upotreba svih prostorija, svaka od njih posjeduje sličnu opremu. Svuda postoje iste neprozirne crne zavjese kao i prozorski otvori koji su približno iste veličine i razvod elektro-instalacija je sličan. Pored toga, svaki soba ima ugrađene ormare, od kojih su neki projektovani i kao prostori za sjedenje ili ležanje u prozorskim nišama. U projektu Sophie Delhai, u kontekstu cijele zgrade, ima dosta povlačenja kako bi se stanovnicima dala mogućnost okupljanja na način što je formirana multifunkcionalna soba sa velikom terasom kako bi kolektivno stanovanje i pored slobode kreiranja životnog prostora postao i suživot njenih stanara.

Odgovorne zajednice grade odgovorno.