Dom od jele

Mjesto na kome je smještena ova kuća ima izražene karakteristike: ljeti je skriveno u brezovoj šumi i izolovano na rubu brežuljka obraslog grmljem. Svuda oko njega podižu se zimske kolibe u pomalo vještačkom tradicionalnom stilu. Stoga se činilo važnim ​​kuću koja je postala Hram Drveća ne otuđivati iz konteksta, već je uvezati koristeći tradicionalne motive norveške baštine na blag, ali razigran način, reinterpretirajući sedimentno slaganje - ili težinu - tradicionalnih "stabbur" (koliba) i "potkrovlja" zadržavajući savremenu, oštru liniju. Da bi se to postiglo, trebalo je proučavati tradicionalne drvene strukture, uzimajući u obzir nove građevinske propise i rješenja koja mogu biti podsticajni za majstore i proći razvojne regulatorne zahtjeve.

Izazovi koji nastaju usljed različitih djelovanja tokom snježnih zima i ljetne upotrebe riješeni su betonskim tačkastim temeljima koji podižu glavni volumen sa tla, dok se uzdižući krajolik jednostavno koristi kao "dvorište" koje funkcioniše i u visokom snijegu i u toplim ljetnim danima između tihih zvukova brezinog lišća koje šušti na vjetru. Tlocrt kuće pokazuje snažnu hijerarhiju između intimnih, manjih područja kuće i njenih izdašnijih prostora. Dnevna soba sa pristupnim dijelom  natkrivena je visokom tavanicom, dok je jednostavno kupatilo s prilagođenom aluminijskom kadom za sjedenje obojano zelenom bojom koje aludira na šumsko jezerce.

Visoko kvalitetna jelova obloga iz lokalne pilane, izolacija od celuloze i unutarnja obloga jelovom građom čine ovaj dom prirodnim. Prozore i namještaj za kuću su izradili lokalni majstori i stolar. Kuća predstavlja spoj tradicionalnih norveških arhitektonskih motiva i drvenih planinskih koliba.